Według wytycznych zawartych w normie ISO 8501-3, „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów”, wyróżnia się następujące stopnie przygotowania powierzchni stalowych:
- P1 – Lekkie przygotowanie: brak przygotowania lub jedynie minimalne przygotowanie wymagane przed aplikacją farby,
- P2 – Dokładne przygotowanie: naprawienie większości wad,
- P 3 – Bardzo dokładne przygotowanie: na powierzchni brak jest istotnych, widocznych wad. W części 1 przedstawiono wady dotyczące spoin. Poniżej wady dotyczące krawędzi (2) i powierzchni (3).
Wady i stopnie przygotowania powierzchni stalowych
W poniższych tabelach przedstawiono wady i stopnie przygotowania powierzchni z podziałem na rodzaj wady oraz wymagania w zależności od stopnia przygotowania powierzchni [1].
- Wady i stopnie przygotowania spoin
- Wady i stopnie przygotowania krawędzi
- Wady i stopnie przygotowania powierzchni ogólnych
Literatura:
[1] ISO 8501-3, – Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów.
Zobacz też:
Korozja przebijająca przez powłokę
Przygotowanie konstrukcji do cynkowania ogniowego
Obliczenie zapotrzebowania na farbę – poradnik
Zabezpieczenia antykorozyjne – w pigułce
Stopnie przygotowania podłoży stalowych
Obraz rdconstruction178 z Pixabay
