Kratery powłok malarskich to małe okrągłe wgłębienia występujące w powłoce pozostające po wyschnięciu. Wgłębienia kraterów posiadają zwykle średnice wynoszącą od 0,5 do 3 mm. Kratery mogą przybierać formę zarówno płytkich wgłębień, jak i tych głębokich sięgających aż do podłoża. W miejscach, gdzie pozostały kratery, system malarski jest nieszczelny, w wyniku czego powstaje korozja miejscowa, która wraz z upływem czasu stopniowo ulega rozprzestrzenianiu się.
Kratery – przyczyny powstania
Głównym powodem powstawania kraterów jest brak odpowiedniego stosunku sił napięcia powierzchniowego oraz lepkości występujących w farbie, w wyniku czego następuje niewłaściwe płynięcie farby po aplikacji. Zjawisku temu sprzyja:
- nieprawidłowe dobranie rozcieńczalnika,
- spienienie farby podczas mieszania przed przystąpieniem do aplikacji,
- zbyt niska atomizacja farb,
- zbyt wysoka temperatura w chwili schnięcia lub utwardzania,
- nakładanie powłok na podłoże, na którym znajduje się powietrze (np. na powłoki metalowe natryskiwane cieplnie oraz powłoki etylokrzemianowe),
- nałożenie powłoki na podłoże, na którym wykonano wcześniej metalizację natryskową bądź powłokę z farby etylokrzemianowej bez tzw. warstwy uszczelniającej,
- zbyt wysokie ciśnienie w dyszy pistoletu malarskiego,
- zanieczyszczenia na podłożu (np. tłuszcz, smar) lub inne zanieczyszczenia hydrofobowe znajdujące się w farbie,
- nałożenie zbyt grubej powłoki,
- nałożenie kolejnej powłoki przed wyschnięciem poprzedniej,
- retencja rozpuszczalnika w powłoce w przypadku zbyt grubej powłoki.
Kratery – metody zapobiegawcze
Kraterów można uniknąć stosując się do poniższych zaleceń:
- unikać nakładania zbyt grubych powłok,
- stosować powłokę uszczelniającą w przypadku powłok etylokrzemianowych oraz powłok cynkowych natryskiwanych cieplnie,
- zadbać o dokładne usunięcie zanieczyszczeń hydrofobowych znajdujących się na powierzchni,
- usunąć z powierzchni wszystkie inne zanieczyszczenia, takie jak: smary, tłuszcze, itp.,
- stosować rozcieńczalniki przeznaczone do danych powłok,
- stosować dodatki środków powierzchniowo-czynnych oraz rozpuszczalniki.
UWAGA: W przypadku wysokiej przyczepności międzywarstwowej, powstałe na powłoce pory można zlikwidować poprzez zamalowanie. W tym celu należy jednak stosować farby o niskiej lepkości bądź nałożyć kolejną warstwę.
Zobacz też:
Delaminacja – brak przyczepności do podłoża
Korozja przebijająca przez powłokę
Przygotowanie konstrukcji do cynkowania ogniowego
Obliczenie zapotrzebowania na farbę – poradnik
