Zgodnie z normą PN-EN 1993-1-1 nośność przekrojów ściskanych oblicza się według następujących wzorów:
Warunek nośności przekroju równomiernie ściskanego obliczeniową siłą podłużną (osiową NEd) według normy PN-EN 1993-1-1:
\[\frac {N_{Ed}}{N_{c,Rd}} ≤ 1,0
\]
gdzie:
- NEd – obliczeniowa siła podłużna,
- Nc,Rd – obliczeniowa nośność przekroju ściskanego w przypadku przekrojów klasy 1, 2 i 3 obliczana według wzoru:
N_{c,Rd} = \frac { A \cdot f_y }{Ү_{M0}}
\]
W przypadku przekrojów klasy 4 obliczeniową nośność przekroju ściskanego wyznacza się zgodnie z następującym wzorem:
\[N_{c,Rd} = \frac { A_{eff} \cdot f_y }{Ү_{M0}}
\]
gdzie:
- A, Aeff – pole przekroju brutto oraz efektywne pole przekroju (współpracujące),
- fy – granica plastyczności stali,
- ҮM0 – współczynnik częściowy ҮM0 = 1,0.
Nośność przekroju ściskanego zgodnie z powyższym wzorem należy obliczać w przypadku, gdy środek ciężkości współpracującego prakroju – Aeff pokrywa się ze środkiem przekroju brutto – A. W takiej sytuacji ściskany osiowo przekrój jest przekrojem bisymetrycznym klasy 4. W przeciwnym razie tzn. przekroju monosymetrycznym lub niesymetrycznym klasy 4 należy go traktować jako przekrój ściskany i zginany dodatkowym momentem obliczanym według poniższego wzoru:
\[∆M_{Ed} = N_{Ed} \cdot e_N
\]
Powyższy wzór wynika z przesunięcia środka ciężkości współpracującego o wartość eN w stosunku do środka ciężkości przekroju brutto.
Literatura:
[1] PN-EN 1993-1-1 Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków.
[2] A.Biegus “Projektowanie konstrukcji stalowych według Eurokodu 3.
Zobacz też:
Imperfekcje globalne i lokalne
