Zgodnie z normą PN-EN 1993-1-1 nośność przekrojów równomiernie rozciąganych oblicza się według następujących wzorów:
- Nośność elementu obciążonego siłą podłużną:
\frac {N_{Ed}}{N_{t,Rd}} ≤ 1,0
\]
gdzie:
- NEd – siła podłużna występująca w przekroju (obliczeniowa siła podłużna),
- Nt,Rd – obliczeniowa nośność przy rozciąganiu.
Obliczeniowa nośność przy rozciąganiu
Obliczeniowa nośność przy rozciąganiu zależy od analizowanego przypadku, tzn. czy analizowany przekrój posiada dodatkowe otwory (obliczeniowa nośność przekroju netto z uwzględnieniem otworów), czy też nie (obliczeniowa nośność przekroju brutto bez otworów).
- Wyznaczenie obliczeniowej nośności plastycznej przekroju brutto (bez otworów na łączniki):
N_{pl,Rd} = \frac {A \cdot f_y}{Ү_{M0}}
\]
gdzie:
- A – pole przekroju poprzecznego elementu bez otworów,
- fy – granica plastyczności stali,
- ҮM0 = 1,0 – współczynnik częściowy, w przypadku sprawdzania nośności przekroju poprzecznego.
- Wyznaczenie obliczeniowej nośności granicznej przekroju z uwzględnieniem otworów na łączniki:
N_{u,Rd} = \frac {0,9 \cdot A_{net} \cdot f_u}{Ү_{M2}}
\]
gdzie:
- Anet – pole przekroju netto po uwzględnieniu otworów na łączniki,
- fu – wytrzymałość stali na rozciąganie,
- ҮM2 – współczynnik częściowy w przypadku sprawdzania nośności przekroju na rozerwanie. Współczynnik częściowy ҮM2 stanowi wartość minimalną poniższych wartości:
- ҮM2 = 1,10,
- ҮM2 = 0,9⋅fu/fy,
- W sytuacji, gdy wymagana jest zdolność do odkształceń plastycznych, to nośność plastyczna (Npl,Rd) powinna być mniejsza od nośności granicznej (Nu,Rd):
N_{u,Rd} > N_{pl,Rd}
\]
Literatura:
[1] PN-EN 1993-1-1 Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków.
[2] Kozłowski A. Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń wg PN-EN 1993-1, Część pierwsza wybrane elementy i połączenia. Politechnika Rzeszowska, Rzeszów 2009.
Zobacz też:
Charakterystyki geometryczne figur płaskich
Kratownice – budowa, statyka i wyznaczalność
