Najpopularniejszym materiałem stosowanym do wykonywania termoizolacji budynku są płyty styropianowe. Na trwałość oraz jakość wykonanej izolacji mają wpływ nie tylko wybrane materiały, ale również sposób ich montażu. Jak zatem prawidłowo przykleić płyty styropianowe? Montaż płyt styropianowych, tak jak wiele innych prac budowlanych, wymaga właściwych warunków atmosferycznych, tj. wiatr, deszcz czy nasłonecznienie. Prace montażowe należy prowadzić w temperaturze minimum 5 oC i nie więcej niż 25oC.
Montaż płyt styropianowych – klejenie płyt styropianowych
Podstawą montażu płyt styropianowych jest właściwe przygotowanie podłoża. Podłoże powinno być równe, gładkie, stabilne, a także wolne od zanieczyszczeń (np. zapylenie obniżające przyczepność kleju do podłoża). Zobacz więcej o przygotowaniu podłoża!
Po sprawdzeniu i przygotowaniu podłoża można przystąpić do montażu płyt styropianowych. Do montażu płyt można wykorzystać następujące metody: Metoda pasmowo-punktowa oraz grzebieniowa. W metodzie pasmowo-punktowej zaprawa nanoszona jest po obwodzie powierzchni płyty oraz na tzw. placki. Ważny jest jednak sposób nałożenia zaprawy. Zaprawę należy nanieść po obwodzie płyty ok. 3 cm od krawędzi, tak, aby podczas dociskania płyty do ściany zaprawa nie wychodziła poza krawędzie płyty. Zaprawa na pasie obwodowym powinna mieć od 3 do 4 cm. Ponadto na wewnętrzną powierzchnię płyt styropianowych nanosi się tzw. placki o średnicy od 8 do 12 cm w ilości 3-8 sztuk. Ilość placków zależy od wielkości płyty, zaprawa powinna przykrywać nie mniej niż 40% płyty.
Inną metodą klejenia płyt styropianowych jest metoda grzebieniowa. Zaprawa w metodzie grzebieniowej nakładana jest na całą powierzchnię płyty za pomocą pacy zębatej. Jest to jednak metoda, która sprawdzi się wyłącznie na idealnie równych podłożach, w związku z tym nie jest tak popularna, jak metoda pasmowo-punktowa.
Montaż płyt do ściany
Sam montaż płyt bez względu na wybraną metodę aplikacji kleju przebiega dokładnie tak samo. Płyty styropianowe należy przykleić do ściany, dociskając lekko do powierzchni muru jednocześnie ustawiając ją ściśle do wcześniej ułożonych płyt, usuwając ewentualny nadmiar kleju. Płyty styropianowe zarówno na powierzchni ściany, jak i w narożach, należy układać z przesunięciem na tzw. mijankę. Wykonanie pozostałych prac związanych z kołkowaniem oraz wykonaniem zbrojenia w postaci siatki możliwe jest dopiero po związaniu kleju. Kołkowanie należy rozpocząć nie wcześniej niż 1-2 dni od przyklejenia płyt. Jest to minimalny czas, jaki zalecają producenci, jaki należy zachować przed przystąpieniem do dalszych prac.
Uwaga: wszystkie szczeliny pomiędzy płytami styropianowymi należy uzupełnić pianą PUR. Stosowanie kleju w tym celu powoduje powstawanie mostków termicznych!
Montaż mechaniczny – kołkowanie
Montaż mechaniczny płyt, zwany też kołkowaniem, należy rozpocząć po wyschnięciu kleju. Ważne jest, aby łączniki były dobrane do rodzaju podłoża. Zaleca się, by na 1 m2 ściany przypadało 4 kołki, a w strefie krawędziowej (przeważnie od 1 do 2 m od naroża). Ilość łączników powinna wynosić od 6 do 8 szt. W zależności od rodzaju podłoża należy również zachować prawidłową głębokość zakotwienia kołków, która wynosi:
- 5 – 6 cm w przypadku ścian wykonanych z cegły pełnej lub betonu,
- 8 – 9 cm dla ścian wykonanych z gazobetonu, keramzytobetonu czy pustaków.
Jak nie montować styropianu, czyli klejenie styropianu metodą punktową
Klejenie styropianu metodą punktową to często popełniany błąd podczas montażu płyt styropianowych. Metoda punktowa pomimo mniejszego zużycia kleju oraz znacznie szybszego wykonania nie powinna być stosowana z wielu powodów:
- Pierwszym powodem jest niewystarczająca ochrona przeciwpożarowa. Brak pasma zaprawy po obwodzie płyty powoduje powstawanie przestrzeni powietrznej pomiędzy płytami styropianu a murem. W związku z tym ogień może rozprzestrzeniać się pomiędzy plackami.
- Kolejnym powodem jest znacznie gorsza izolacyjność termiczna. W przestrzeni pomiędzy płytami a murem dochodzi do przepływu powietrza, co wpływa na obniżenie izolacyjności termicznej przegrody. Warstwa obwodowa zaprawy pełni więc bardzo ważną funkcję powodując zamknięcie powietrza w obrębie każdej płyty.
- Ostatnim powodem jest mniejsza stabilność mocowania, co przekłada się na estetykę wykonania. Brak warstwy obwodowej może powodować nieprawidłowe mocowanie krawędzi płyt, powodując ugięcia płyty.
