Woda zarobowa to ta, która jest dodawana do mieszanki cementu i kruszywa w celu uzyskania odpowiedniej konsystencji mieszanki betonowej, umożliwiającej proces wiązania cementu. Jakość użytej wody ma istotny wpływ na parametry betonu po stwardnieniu. Zanieczyszczenia w wodzie mogą negatywnie wpływać na wiązanie cementu, wytrzymałość betonu lub powodować zabarwienia na jego powierzchni, a także mogą prowadzić do korozji zbrojenia.
Norma PN-EN 1008:2004 „Woda zarobowa do betonu” określa wymagania dla wody stosowanej do produkcji mieszanki betonowej oraz metody oceny jej przydatności. Woda pitna uważana jest za przydatną do stosowania w betonie bez konieczności badań. Przydatność wody zależy od jej pochodzenia. Norma rozróżnia kilka rodzajów wody, takich jak woda pitna, odzyskiwana z procesów produkcji betonu, ze źródeł podziemnych, naturalna woda powierzchniowa, woda ze ścieków przemysłowych, morska lub zasolona, i wodę z kanalizacji. Ostatnia nie nadaje się do stosowania w betonie. Pozostałe rodzaje przed użyciem wymagają prowadzenia dodatkowych badań.
Jakie wymagania powinna spełniać woda zarobowa?
Woda przeznaczona do produkcji mieszanek betonowych musi spełniać określone wymagania dotyczące oceny wstępnej pod względem właściwości chemicznych oraz czasu wiązania i wytrzymałości. W tym celu woda jest poddawana wstępnej ocenie pod kątem:
- ilości olejów oraz tłuszczów (dopuszcza się nie więcej niż widoczne ślady),
- ilości detergentów (piana powinna zanikać w ciągu dwóch minut),
- barwy (bladożółta lub jaśniejsza – z wyjątkiem wody odzyskiwanej z procesów produkcji betonu),
- zawiesiny (nie więcej niż określona ilość – z wyjątkiem wody odzyskiwanej z procesów produkcji betonu, gdzie wymagania są inne),
- zapachu (dozwolony zapach taki jak wody pitnej, bez zapachu H2S po dodaniu HO),
- kwasowości (pH 4),
- ilości substancji humusowych (jakościowa ocena barwy następuje po dodaniu NaOH).
Co należy sprawdzić podczas badań wody zarobowej?
Norma ustanawia wymagania dotyczące jakości wody pod kątem jej właściwości chemicznych. Badania chemiczne obejmują analizę zawartości:
- chlorków,
- siarczanów,
- alkaliów,
- innych szkodliwych substancji takich jak: cukry, fosforany, azotany, ołow i cynk.
Należy pamiętać, że woda dodawana do betoniarki nie jest jedynym źródłem wody w mieszance, ponieważ kruszywo również zawiera pewną ilość wody. Dlatego ważne jest, aby ta woda z kruszywem była również pozbawiona szkodliwych substancji.
Wymagania dotyczące wody zarobowej w odniesieniu do czasu wiązania i wytrzymałości polegają na określeniu momentu rozpoczęcia i zakończenia procesu wiązania oraz badaniu średniej wytrzymałości betonu po 7 dniach.
Literatura:
[1] Z. Orłowski, “Podstawy technologii betonowego budownictwa monolitycznego”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2021.
Zobacz też
Jak oszacować ilość drutu wiązałkowego?
Wykonywanie konstrukcji betonowych – Odbiór deskowania
Długość zakładu prętów zbrojeniowych
Długość zakotwienia prętów zbrojeniowych
Klasy wytrzymałości betonu wg Eurokodu 2 PN-EN 1992
Obraz Dimitris Vetsikas z Pixabay
