Zabezpieczenie konstrukcji stalowych przed korozją to proces, który wiąże się ze spełnieniem szeregu działań, takich jak:
- Projektowanie konstrukcji:
- Już na etapie projektowania należy zwrócić szczególną uwagę na właściwe dobranie materiałów konstrukcyjnych. Oznacza to, że kształt stosowanych materiałów powinien być możliwie najmniej skomplikowany, co pozwoli na uniknięcie tzw. pułapek korozyjnych. Pułapki korozyjne to miejsca, w których zbiera się np. kurz, brud, woda i inne zanieczyszczenia. Aby zminimalizować powstawanie takich miejsc należy zwracać uwagę na sposób połączeń poszczególnych elementów. Ponadto należy unikać tworzenia miejsc, w których na etapie produkcji powstaną nadmierne naprężenia związane ze spawaniem. W związku z powyższym trwałość powłok antykorozyjnych konstrukcji stalowych zależy w dużej mierze od Projektanta.
- Technologia:
- Należy zadbać o wybranie właściwej technologii związanej z produkcją konstrukcji, ale również o kolejne etapy związane z transportem wewnętrznym, składowaniem oraz montażem konstrukcji stalowej. W przypadku łączenia metali o różnym potencjale należy zachować zasadę taką, że powierzchnia metalu mniej szlachetnego powinna być większa niż powierzchnia metalu bardziej szlachetnego.
- Kontrola produkcji:
- Należy zadbać o przestrzeganie wszystkich założeń projektowych oraz technologicznych już na etapie wykonywania konstrukcji.
- System antykorozyjny:
- Dobór odpowiedniej metody ochrony antykorozyjnej wraz z wybraniem odpowiednich materiałów do ochrony konstrukcji uwzględniając klasę środowiska korozyjnego. Należy stosować powłoki ochronne (np. farby lakiery) lub inne powłoki metaliczne (np. nikiel, cyna itp.), które można nakładać poprzez zanurzenie bądź natryskiwanie na powierzchnię konstrukcji stalowej.
- Stosowanie inhibitorów:
- Inhibitory, czyli substancje, których głównym zadaniem jest ograniczenie szybkości korodowania konstrukcji stalowych. Można wyróżnić inhibitory anodowe i katodowe. Odpowiadają one odpowiednio za zmniejszenie oraz zwiększenie polaryzacji anodowej metalu powodując zmiany potencjału korozyjnego w kierunku ujemnym bądź dodatnim.
- Ochrona elektrochemiczna:
- Ochrona elektrochemiczna może być elektrochemiczna bądź galwaniczna. W przypadku ochrony elektrochemicznej ograniczenie postępowania korozji następuje w wyniku zastosowania zewnętrznego źródła napięcia, przez co konstrukcja staje się katodą bądź anodą ogniwa. Ochrona galwaniczna wiąże się z montażem na konstrukcji stalowej specjalnych kształtek ochronnych o niskim potencjale elektrochemicznym.
Zobacz też:
Przygotowanie konstrukcji do cynkowania ogniowego
Obliczenie zapotrzebowania na farbę – poradnik
