Podczas wymiarowania układów płytowo-belkowych, belki można rozpatrzeć jako przekroje teowe. W tym celu należy jednak określić szerokość efektywną półek, która zależy od rozkładu naprężeń normalnych w płycie. Przykładem może być płyta swobodnie podparta stropu płytowo-żebrowego, gdzie naprężenia w płycie w miejscu podparcia są zerowe, natomiast w środku rozpiętości osiągają maksymalną wartość. W związku z tym rozkład naprężeń oraz szerokość efektywna półek przekrojów teowych wiąże się z rozkładem momentów zginających. Ponadto wpływają na to wymiary przekroju, rodzaj obciążenia (skupione, równomiernie rozłożone), ale również zbrojenie podłużne i poprzeczne w strefach, gdzie półka jest rozciągana [2].
Wyznaczenie efektywnej szerokości półek
Efektywną szerokość półek należy określać na podstawie odległości l0 pomiędzy punktami zerowymi momentu zginającego w związku z tym [1]:
Efektywną szerokość beff półek przekrojów teowych można wyznaczyć w następujący sposób [1]:
Zgodnie z powyższym szerokość efektywną półki można wyznaczyć z następującego wzoru:
\[b_{eff} = b_w + ∑b_{effi}; \text{lecz nie więcej niż b }
\]
gdzie efektywne wysięgi półki beff,i zależą od długości l0 między punktami zerowymi wykresu momentów zginających:
beff = 0,2bi + 0,1l0 lecz nie więcej niż 0,2l0 i nie więcej niż bi
W przypadku belek ciągłych, dla których stosunek przyległych przęseł znajduje się w przedziale od 2/3 do 3/2 oraz rozpiętość wspornika jest nie większa niż połowa rozpiętości przylegającego do niej przęsła, należy przyjmować zgodnie z rysunkiem 1.
Podczas wymiarowania przekrojów ze względu na stany graniczne nośności (SGN), półkę należy uwzględniać wyłącznie w przekrojach, w których znajduje się w strefie ściskanej. Ponadto w przypadku przekrojów statycznie niewyznaczalnych przyjmuje się, że przekrój belki teowej jest niezmienny na całej długości, natomiast obliczając ugięcie belki miarodajna sztywność określana jest dla przekroju w przęśle.
Bibliografia:
[1] PN-EN 1992-1+AC+Ap 1,2,3: 2008, Projektowanie konstrukcji z betonu, Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków.
[2] M. Knauff, „Obliczanie konstrukcji żelbetowych według Eurokodu 2” Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012,
Zobacz też
Klasy wytrzymałości betonu wg Eurokodu 2 PN-EN 1992
