Belki drewniane znajdują swoje zastosowanie m.in. jako elementy nośne stropów, więźby dachowej czy konstrukcji szkieletowych. Jednak w zależności od przeznaczenia oraz rozpiętości elementów stosuje się różne rodzaje belek. Zależnie od rodzaju przekroju poprzecznego można wyróżnić następujące rodzaje belek drewnianych: pełnościenne, klejone warstwowo, złożone oraz dźwigary deskowe oraz kratowe.
Drewno lite
Drewno lite otrzymuje się w wyniku przetarcia kłody drewnianej, czyli cięcia powodującego otrzymanie przekrojów o zadanych wymiarach. Na rynku wyróżnia się tarcicę średnią, której wymiary wynoszą od 0,9 do 2,3 m oraz długą o wymiarach do 6,3 m. Jeśli zachodzi taka potrzeba, istnieje możliwość wykonania dłuższych elementów, tzw. wymiarowych.
Zalety drewna litego:
- wysoka wytrzymałość,
- estetyka,
- ekologia.
Wady drewna litego:
- konieczność impregnacji,
- powstawanie pęknięć i szczelin w wyniku kurczenia się drewna,
- skłonności do skręcania/wypaczania,
- łatwopalność,
- duża wilgotność.
Poza standardowymi elementami drewnianymi o przekroju prostokątnym, na rynku dostępne są również elementy o przekrojach złożonych, np. drewniane dźwigary kratowe wykonane z desek połączonych za pomocą płytek gwoździowanych, belki dwuteowe, skrzynkowe oraz belki z drewna klejonego.
Drewno klejone
Belki o przekrojach złożonych skrzynkowych i dwuteowych są znacznie rzadziej stosowane niż belki z drewna klejonego warstwowo. Elementy wykonane z drewna klejonego wytwarza się przemysłowo, co umożliwia wykonanie zakładów gwarantujących prawidłowe zespolenie desek. Drewno klejone charakteryzuje się znacznie większą wytrzymałością mechaniczną oraz sztywnością niż drewno lite. Drewno klejone otrzymuje się w wyniku sklejenia kilku warstw listew drewnianych (desek) lub forniru. Najczęściej wybieranym drewnem jest sosna oraz świerk skandynawski. Technologia wymaga, aby elementy klejone były strugane z czterech stron. Ponadto istnieje możliwość impregnacji drewna już na etapie produkcji. Technologia pozwala na wykonanie elementów o znacznych rozpiętościach wynoszących nawet do 40 m długości, w związku z tym drewno klejone sprawdzi się idealnie zarówno w konstrukcjach o dużych rozpiętościach, jak i w budownictwie jednorodzinnym.
Zalety drewna klejonego:
- wysoka wytrzymałość,
- ognioodporność,
- estetyka,
- duża trwałość,
- dowolność formowania (możliwość formowania elementów o dużej rozpiętości),
- niska wilgotność wynosząca od 10 do 12%,
- odporność na wilgoć (gdy elementy wykonane są prawidłowo wysuszone),
- niska waga,
- brak skłonności do pęknięć, wypaczeń,
- nie wymaga chemicznej ochrony drewna.
Wady drewna klejonego:
- wysoka cena,
- mała liczba producentów.
Klasy wytrzymałości drewna
Zobacz też
Metody impregnacji drewna konstrukcyjnego
