Materiałami wykorzystywanymi do uszczelniania przerw technologicznych w konstrukcjach betonowych, przejść elementów instalacyjnych przez przegrody budowlane i styków konstrukcji są taśmy i sznury pęczniejące. Produkuje się je na bazie bentonitu bądź pęczniejących tworzyw sztucznych. Mają formę taśmy lub sznura o przekroju prostokątnym, kwadratowym, owalnym lub kołowym. Materiały te rozszerzają się pod wpływem wody tworząc barierę wodoszczelną. Wypełniają i uszczelniają puste przestrzenie, a także pęknięcia w betonie.
Taśmy i sznury pęczniejące – zastosowanie
Taśmy i sznury pęczniejące stosuje się do uszczelniania przerw roboczych w betonie przeciw wilgoci, wodzie gruntowej i wodzie napierającej. Wykorzystuje się je również do uszczelniania połączeń elementów prefabrykowanych, betonowych szamb i kręgów studni, zbiorników wody opadowej, rurociągów kanalizacyjnych oraz przejść rurowych i styków konstrukcji:
- Uszczelnianie pionowych i poziomych przerw technologicznych w betonowaniu (Rys. 1,2)
- Uszczelnianie połączeń nowych i starych elementów konstrukcji (Rys. 3),
- Uszczelnianie przejść elementów instalacyjnych przez przegrody budowlane (Rys. 4,5),
- Uszczelnianie rurek do ściągów,
- Wykorzystywana przy robotach uszczelniających zarówno przy przeciekach punktowych, jak i liniowych.
Taśmy nie powinny pełnić funkcji samodzielnego uszczelnienia kompensacyjnych szczelin dylatacyjnych !
Montaż
Aby zagwarantować szczelność i uniknąć późniejszych przecieków, należy odpowiednio przygotować podłoże pod taśmy i sznury pęczniejące. Powierzchnie muszą być mocne, suche, w miarę gładkie, bez luźnych części, a także oczyszczone z pyłów, mleczka cementowego, brudu, kamieni, rowków, a także większych nierówności, itp. Zaleca się, aby świeżo ułożony beton został wyrównany w miejscu, gdzie zaprojektowane jest ułożenie profilu. Jego spód musi stykać się z podłożem na całej długości ułożenia. Ważne jest zapewnienie minimalnej otuliny – 7,5 cm. Aby taśma mogła spełnić swoją funkcję, musi być całkowicie otoczona betonem. Należy ułożyć taśmę unikając tworzenia zakładek. Końcówki zwoju powinny być mocno do siebie przyciśnięte, w celu zapewnienia ciągłości. Taśma nie może być instalowana w stojącej wodzie lub na zamrożonym podłożu, a przed ułożeniem mieszanki betonowej trzeba chronić ją przed kontaktem z wodą. Bardzo ważne jest odpowiednie zawibrowanie mieszanki betonowej wokół profili, aby beton wokół nich miał odpowiednią wytrzymałość i był wolny od pustek.
Taśmy można mocować za pomocą:
- kleju – mocowanie do powierzchni metalowych lub z PCW. Wówczas na przygotowane podłoże należy nałożyć warstwę kleju, ułożyć na nim odcinek taśmy, a następnie dokładnie dociskać, aby zagwarantować przyklejenie,
- listwy montażowej – na taśmę nakłada się siatkę z drutu ocynkowanego, mocowaną za pomocą gwoździ co 30-40 cm. W przypadku, gdy nałożenie siatki nie jest możliwe (bardzo nierówna i nieregularna powierzchnia), montaż może odbyć się bez siatki, przy użyciu wyłącznie gwoździ. Wówczas należy zwiększyć ilość mocowań około dwukrotnie,
- uchwytów montażowych – maksymalny rozstaw uchwytów mocowanych gwoździami powinien wynosić 150 mm. Mocowanie powinno wystąpić w każdym miejscu zmiany kształtu podłoża,
- drutu wiązałkowego – można dowiązać dodatkowo w przypadku klejenia taśm na rurach lub elementach stalowych o obwodzie zamkniętym.
W przypadku montowania taśm w środowisku o silnie agresywnych właściwościach chemicznych, należy przeprowadzić próbę pęcznienia taśmy w wodzie pobranej z gruntu bądź cieczy technologicznej.
Zobacz też:
Technologia “białej wanny” – hydroizolacja strukturalna
Hydroizolacja powłokowa części podziemnych
