Grubość tradycyjnych spoin (cementowych lub cementowo-wapiennych) waha się od 8 do 15 mm i choć wydawałoby się, że taka grubość nie stanowi zagrożenia, to jest ona źródłem tworzenia się liniowych mostków termicznych. Wynika to przede wszystkim z niskiej termoizolacyjności tradycyjnych zapraw murarskich, przez co współczynnik przenikania ciepła ściany będzie niższy. Świetną alternatywą dla tradycyjnych zapraw murarskich jest zaprawa murarska ciepłochronna.
Czym jest zaprawa murarska ciepłochronna? Charakterystyka zapraw ciepłochronnych
Zaprawa ciepłochronna, podobnie jak zaprawy tradycyjne, składa się z mieszanki cementowej lub cementowo-wapiennej, wzbogaconej dodatkowo o składniki zwiększające izolacyjność termiczną, takie jak keramzyt oraz perlit. Poza tym do zapraw ciepłochronnych dodaje się specjalne dodatki modyfikujące, odpowiedzialne za zwiększenie przyczepności do podłoży czy też poprawę konsystencji. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż dodatki poprawiające termoizolacyjność zaprawy wpływają korzystnie na jej ciężar objętościowy. Ciężar objętościowy zaprawy ciepłochronnej wynosi w granicach 1000-1200 kg/m3, natomiast zapraw tradycyjnych 1800-2000 kg/m3. W związku z powyższym zgodnie z normą EN 998-2 zaprawę murarską ciepłochronną klasyfikuje się jako zaprawę lekką.
Zaprawy tego typu charakteryzują się niższą wytrzymałością na ściskanie niż te tradycyjne cementowe lub cementowo-wapienne. Niższa wytrzymałość wynika z dodatków termoizolacyjnych w postaci perlitu oraz keramzytu. Wytrzymałość na ściskanie zapraw ciepłochronnych wynosi 5 MPa (klasa M5), natomiast zapraw tradycyjnych od 5 MPa do nawet 15 MPa (klasa M5, M10, M15). Jest to jednak wystarczająca nośność pozwalająca na wznoszenie ścian w obiektach jedno i wielokondygnacyjnych.
Zaprawa ciepłochronna – kiedy ją stosować?
Zaprawę murarską ciepłochronną zaleca się stosować, gdy elementy murowe stanowią materiały o wysokiej izolacyjności termicznej. Do takich materiałów można zaliczyć pustaki z keramzytobetonu, gazobetonu, a także ceramiki poryzowanej. Zaprawy ciepłochronne charakteryzują się zbliżoną izolacyjnością cieplną jak elementy murowe, co pozwala na zminimalizowanie powstawania liniowych mostków termicznych. Współczynnik przewodzenia ciepła zapraw ciepłochronnych może wynosić nawet λ=0,33 W/(m∙K), gdzie w przypadku tradycyjnych zapraw kształtuje się on na poziomie λ=0,80-1,00 W/(m∙K).
Zaprawy murarskie ciepłochronne można stosować do wznoszenia murów w budynkach jedno i wielokondygnacyjnych zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Jedynym ograniczeniem jest jej stosowanie w miejscach narażonych na trwałe zawilgocenie. Oznacza to, że zapraw ciepłochronnych nie można stosować do murowania ścian fundamentowych, ścian piwnic oraz w innych przypadkach, gdzie zaprawa będzie narażona na stałe zawilgocenie. Prace murarskie z zaprawami ciepłochronnymi powinny odbywać się przy temperaturze otoczenia nie niższej niż +5°C i nie wyższej od +30°C.
Zobacz też:
Porównanie ceramiki budowlanej
Wymagania konstrukcyjne ścian i murów
