W pokryciach papowych wentylowanych pierwszą warstwę wykonuje się z papy perforowanej lub z papy podkładowej wentylowanej z posypką gruboziarnistą – przyklejane posypką w stronę podłoża. Zarówno papa perforowana, jak i papa wentylacyjna nie wlicza się do liczby warstw pokrycia. Wspomniane materiały można wliczać jako pierwszą warstwę podkładową. Po przygotowaniu warstwy wentylacyjnej wykonuje się docelowe warstwy pokrycia papowego. Pokrycia papowe wentylowane wykonuje się zwykle na stropodachach niewentylowanych oraz w przypadku, gdy pojawia się dyfuzja pary wodnej. Pokrycia wentylowane można wykonywać nawet na zawilgoconym podłożu, jeżeli nie ma możliwości osuszenia podłoża przed przystąpieniem do wykonywania prac.
Asfaltową papę wentylacyjną przykleja się do podłoża punktowo. Powierzchnia doklejenia papy do podłoża powinna wynikać na podstawie obliczeń uwzględniających wartość ssania wiatru. Obliczenia należy przeprowadzić indywidualnie dla każdego obiektu biorąc pod uwagę podział dachu na strefy w zależności od wartości ssania wiatru. Przed przystąpieniem do układania papy wentylowanej należy przygotować podłoże. Podłoże powinno być czyste, wolne od zanieczyszczeń oraz zagruntowane. Arkusze papy wentylacyjnej przyklejane są do zagruntowanego podłoża. Kolejne arkusze papy układa się zachowując zakład o szerokości 10 cm. W przypadku, gdy na zakładzie znajdowałaby się posypka, należy ją dokładnie usunąć przed sklejeniem dwóch pasm. Decydując się na zastosowanie papy perforowanej, papę należy układać bezpośrednio na zagruntowanym podłożu doczołowo bez łączenia na zakład.
Zarówno papy perforowanej, jak i papy wentylacyjnej nie należy układać w miejscach, gdzie istnieje ryzyko wniknięcia wody pod pokrycie dachowe, np. w paśmie przyokapowym, w miejscach przy wpustach dachowych, przy dylatacjach konstrukcji budynku, itp. W miejscach narażonych na nieszczelności należy odsunąć papę wentylacyjną na odległość około 50 cm oraz nakleić pasmo papy podkładowej. W celu odpowietrzenia przestrzeni spod powierzchni papy wentylacyjnej stosuje się specjalne kominki wentylacyjne. Średnicę kominka ustala się na podstawie powierzchni dachu przypadającej na jeden kominek. Kominków wentylacyjnych nie należy układać bezpośrednio na najniższych partiach połaci dachowej.