Ochrona powierzchni żelbetowych - beton i izolacje
ochrona powierzchni żelbetowych

Ochrona przeciwpożarowa konstrukcji żelbetowych

Konstrukcje żelbetowe charakteryzują się wysoką odpornością przeciwpożarową. Nie wyklucza to jednak uwzględnienia ich nośności ogniowej podczas projektowania. Ochrona przeciwpożarowa konstrukcji żelbetowych dotyczy zarówno stropów, belek, słupów, jak i ścian. Zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz warunkami stawianymi obiektom, każdy element konstrukcji poza ciężarem własnym powinien charakteryzować się odpornością pożarową. Wysoka temperatura podczas pożaru powoduje spadek elastyczności materiałów, co wiąże się z obniżeniem wytrzymałości.

Beton jako materiał ochronny

Beton charakteryzuje się wysoką ognioodpornością w przypadku odpowiedniego zaprojektowania. Stanowi on skuteczną ochronę ogniową. Dzięki swojej porowatej strukturze zapewnia niską szybkość wzrostu temperatury w przekroju. Jego masa daje dużą zdolność magazynowania ciepła. Ponadto w przypadku pożaru beton wykazuje się wieloma pozytywnymi właściwościami:

  • jako materiał jest niepalny,
  • nie emituje dymu oraz szkodliwych substancji w czasie spalania,
  • zapewnia dobrą izolacyjność termiczną,
  • odpowiednia grubość otuliny stanowi ochronę dla prętów zbrojeniowych.

Ochrona przeciwpożarowa konstrukcji żelbetowych – nośność podczas pożaru

Niestety w trakcie działania ognia nośność elementów betonowych spada wraz ze wzrostem temperatury. Następuje wówczas wydłużenie termiczne składników betonu, parowanie wilgoci, przyrost ciśnienia w porach, a także pogorszenie właściwości mechanicznych betonu i stali zbrojeniowej. Spadek wytrzymałości betonu w wyniku działania wysokiej temperatury zachodzi zupełnie inaczej niż w stali zbrojeniowej. Beton traci swoją wytrzymałość po przekroczeniu temperatury >500°C. Stal zbrojeniowa posiada znacznie niższą odporność na działanie wysokich temperatur. Wraz ze wzrostem temperatury stal zaczyna się wydłużać, przez co dochodzi do spękania i odspojenia otuliny. Odporność stali na działanie wysokich temperatur wzrasta wraz z grubością otuliny. Stal zbrojeniowa w wyniku działania temperatury wynoszącej 500°C osiąga swoją granicę plastyczności, przez co traci swoje właściwości. Istotne jest więc, aby już na etapie projektowania określić granice temperatur, przy których element konstrukcyjny straci swoją nośność. W tym celu należy określić klasę odporności ogniowej budynku oraz klasę odporności ogniowej poszczególnych elementów budynku.

Izolacja przeciwogniowa

W celu zwiększenia odporności ogniowej elementów betonowych można stosować różnego rodzaju izolacje przeciwogniowe. Zadaniem izolacji jest zwiększenie odporności ogniowej, a także spowolnienie wzrostu temperatury stali zbrojeniowej. Jednym z najlepszych rozwiązań stosowanym w tym celu jest wełna kamienna. Materiał izolacyjny powinien charakteryzować się niepalnością oraz wysoką gęstością (im wyższa gęstość materiału, tym odporność ogniowa jest wyższa). Wełna mineralna może stanowić zabezpieczenie zarówno powierzchni poziomych, jak i pionowych.

Jako materiały izolacyjne można stosować również natryski ogniochronne przeznaczone do konstrukcji żelbetowych. Podobnie, jak w przypadku wełny mineralnej, izolacje natryskowe spowalniają rozwój pożaru. Aby powłoka ogniochronna posiadała jak najlepsze właściwości, konieczne jest właściwe przygotowanie podłoża przed aplikacją natrysku.


Zobacz też:

Otulina zbrojenia

Skurcz betonu

Klasy wytrzymałości betonu wg Eurokodu 2 PN-EN 1992

Rodzaje cementów

Ochrona przeciwpożarowa konstrukcji betonowych
Udostępnij:
Ochrona przeciwpożarowa konstrukcji żelbetowych
Napisane przez
Paweł Wrochna
Co myślisz o tym artykule?
0 reakcji
love
0
like
0
so-so
0
weakly
0
0 komentarzy
Najnowsze komentarze
  • Najnowsze komentarze
  • Najlepsze komentarze
Zaloguj się, aby dodać komentarz.
Prawa zastrzeżone Pi Corp sp. z o.o. copyright 2020-2022