Metoda kontrolowanego momentu dokręcania polega na dokręcaniu śrub dynamometrycznym o określonym zakresie operacyjnym. W tym celu stosuje się klucze ręczne bądź klucze z napędem. Początkowa pierwsza faza dokręcania śrub dopuszcza stosowanie kluczy udarowych. W jaki sposób przeprowadzać dokręcanie śrub metodą kontrolowanego momentu?
Metoda kontrolowanego momentu dokręcania według Eurokodu
Ogólne wymagania dotyczące metody kontrolowanego dokręcania zawarto w normie PN-EN 1090-2, zgodnie z którą dokręcanie odbywa się w dwóch następujących etapach:
- Etap pierwszy – dokręcenie śrub kluczem ustawionym na moment wynoszącym około 0,75 Mr,i. Drugi etap rozpoczyna się dopiero po dokręceniu wszystkich śrub w danym połączeniu,
- Etap drugi – dokręcenie śrub momentem 1,10 Mr,i.
gdzie: Mr,i = Mr,2 lub Mr,test stanowi moment dokręcania.
UWAGA: Współczynnik 1,10 w przypadku Mr,2 odpowiada wartości 1/(1-1,65V), dla współczynnika zmienności V wynoszącego 0,06, gdzie V=Vk lub VFr, zgodnie z EN 14399 dla klasy K2 uwzględniając współczynnik zmienności Vk,tools wynikający z kalibracji stosowanych narzędzi w wybranej metodzie dokręcania.
Wartość momentu dokręcania można zapisać wzorem:
\[M_{r,i} = k_i \cdot d \cdot F_{pC}
\] \[
M_{r,2} = k_m \cdot (1 + 1,65 \cdot V_k) \cdot d \cdot F_{pC}
\]
gdzie:
- d – średnica nominalna śruby,
- FpC – wymagana nominalna siła sprężania,
- Vk – współczynnik zmienności.
Literatura:
[1] PN-EN 1090-2-8 – Wykonanie konstrukcji stalowych i aluminiowych – Część 2: Wymagania techniczne dotyczące konstrukcji stalowych
Zobacz też:
Dokręcanie śrub – metoda kombinowana
Rodzaje i kategorie połączeń śrubowych
