Farby ogniochronne stosuje się w celu ochrony konstrukcji przed skutkami pożaru. Głównym zadaniem farb ogniochronnych jest opóźnienie procesu związanego z nagrzewaniem się konstrukcji stalowej do temperatury, w wyniku której stal traci swoją nośność. Czas opóźniający ten proces pozwala przede wszystkim na przeprowadzenie ewakuacji, a także możliwość zagaszenia pożaru.
Farby ogniochronne a warunki środowiskowe
Farby ogniochronne znajdują swoje zastosowanie w następujących warunkach oddziaływania czynników środowiskowych:
- X – farby przeznaczone do stosowania we wszystkich warunkach zarówno wewnątrz, częściowo na zewnątrz, jak i na zewnątrz,
- Y – farby o przeznaczeniu wewnętrznym oraz częściowo zewnętrznym. W przypadku warunków częściowo zewnętrznych powłoka nie może być narażona na temperatury poniżej 0°C oraz inne warunki atmosferyczne, takie jak promieniowanie UV, opady atmosferyczne itp.,
- Z1 – farby o przeznaczeniu wewnętrznym w warunkach o wysokiej wilgotności, gdzie temperatura jest nie niższa niż 0°C
- Z2 – farby o przeznaczeniu wewnętrznym, gdzie temperatura jest nie niższa niż 0°C, lecz w warunkach innej wilgotności niż w przypadku Z1.
Odporność ogniowa konstrukcji
Elementy konstrukcyjne w zależności od klasy odporności pożarowej dzieli się na następujące klasy odporności ogniowej: R15, R 45, R60, R75, R90, R120 i R240, gdzie: R – oznacza nośność ogniową wyrażaną w minutach (cyfra znajdująca się za symbolem R). Powłoki ogniochronne po osiągnięciu przez konstrukcję temperatury wynoszącej ponad 200°C uwalniają wodę znajdującą się w jej wnętrzu. Pozwala to na minimalne obniżenie temperatury konstrukcji, zwiększając przy tym swoją objętość, w wyniku czego powstaje warstwa izolacyjna nawet 50 razy grubsza od pierwotnej powłoki. Farby ogniochronne występują zazwyczaj w postaci farb:
- wodorozcieńczalnych,
- rozpuszczalnikowych,
- bezrozpuszczalnikowych.
Kiedy zabezpieczać konstrukcje farbami ogniochronnymi?
Co ciekawe, nie każdy rodzaj konstrukcji nadaje się pod zabezpieczenie farbą ogniochronną. To czy konstrukcja może być zabezpieczona takimi powłokami zależy przede wszystkim od masywności elementów tej konstrukcji. W tym celu należy wyznaczyć współczynnik masywności przekroju. Współczynnik masywności przekroju (U/A czy też Hp/A) to stosunek obwodu przekroju kształtownika do rzeczywistej powierzchni przekroju.
Jeśli elementy mają zbyt wysoki współczynnik masywności, np. elementy cienkościenne, to czas ochrony po zastosowaniu farb ogniochronnych może być znacznie niższy. W związku z tym, w przypadku takich elementów, nie zaleca się stosowania farb ogniochronnych. Istotne jest więc określenie na etapie projektowania czy konstrukcja będzie wymagać zabezpieczenia farbami ogniochronnymi. W sytuacji, gdy takie powłoki są wymagane należy dobierać przekroje, których masywność pozwoli na wykonanie takich powłok. Obliczenia konstrukcji z użyciem powłok ogniochronnych wymaga również wyznaczenia temperatury krytycznej, do której konstrukcja pozostaje stabilna. Dobranie odpowiedniej grubości farby ogniochronnej zależy od: temperatury krytycznej, kategorii korozyjności, typu środowiska oraz klasy zabezpieczenia ogniochronnego z uwzględnieniem przeznaczenia konstrukcji.
Zobacz też:
Cynkowanie galwaniczne czy ogniowe
Przygotowanie konstrukcji do cynkowania ogniowego
Obliczenie zapotrzebowania na farbę – poradnik
Zabezpieczenia antykorozyjne – w pigułce
Stopnie przygotowania podłoży stalowych
