Ogólne wymagania łączenia wiązek prętów na zakład zawarto w normie PN-EN 1992-1-1:2008 Eurokod 2 – Projektowanie konstrukcji z betonu – Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków, zgodnie z którą długość zakładu wiązek prętów zbrojeniowych należy obliczać podobnie, jak w przypadku pojedynczych prętów stosując zastępczą średnicę pręta:
\[l_0 = α_1⋅α_2⋅α_3⋅α_5⋅α_6⋅l_{b,rqd}
\]
lecz nie mniej niż:
\[l_{0,min} = max[0,3⋅α_6⋅l_{b,rqd} \quad ; \quad 15φ_n \quad ; \quad 200 mm]
\]
gdzie:
- lb,rqd – podstawowa wymagana długość zakotwienia prętów,
- α1, α2, α3 i α5 – współczynniki wyznaczane według tabeli zamieszczonej w dalszej części artykułu,
- ϕn – średnica zastępcza wyznaczana według następującego wzoru:
ϕ_{n} =ϕ⋅ \sqrt{n_b}, \quad lecz \quad nie \quad więcej \quad niż \quad 55 \quad mm.
\]
w którym nb stanowi liczbą prętów składających się w wiązkę ograniczaną do:
- nb ≤ 4, dla pionowych prętów ściskanych oraz w przypadku prętów połączonych na zakład,
- nb ≤ 3, w pozostałych przypadkach.
Ponadto:
- w przypadku wiązek prętów składających się z dwóch prętów o średnicy zastępczej mniejszej niż 32 mm dopuszcza się łączenie prętów na zakład bez stopniowania poszczególnych prętów. W takiej sytuacji l0 należy wyznaczać stosując średnicę zastępczą pręta ϕn,
- dla wiązek prętów składających się z dwóch lub trzech prętów o średnicy zastępczej większej bądź równej 32 mm, zalecane jest stosowanie przesunięć poszczególnych prętów o długość nie mniejszą niż 1,3l0 zgodnie z poniższym rysunkiem. Długość l0 należy określić na podstawie jednego pręta wiązki.
UWAGA: Zgodnie z zaleceniami przedstawionymi w normie, nie należy stosować w jednym przekroju na długości zakładu więcej niż cztery pręty. Ponadto w przypadku wiązek składających się z więcej niż cztery pręty nie dopuszcza się łączenia prętów na zakład.
Literatura:
[1] PN-EN 1992-1-1:2008 Eurokod 2 – Projektowanie konstrukcji z betonu – Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków.
