Osuszanie budynku stosujemy w przypadku podwyższonego poziomu wilgoci w elementach obiektu. Zbyt duża wilgotność może doprowadzić do powstania grzybów oraz pleśni. Osuszanie wykonuje się zarówno w starych, jak i nowo wybudowanych obiektach. Zabieg ten najczęściej stosuje się do usunięcia zawilgocenia ścian i posadzek. Podstawą eliminacji nadmiernej wilgoci jest prawidłowe zidentyfikowanie przyczyn.
Przyczyny powstania zawilgoceń:
- uszkodzenia izolacji przeciwwilgociowych,
- zużycie izolacji przeciwwilgociowej,
- źle wykonana izolacja przeciwwilgociowa,
- źle zaprojektowana izolacja przeciwwilgociowa,
- brak izolacji przeciwwilgociowej,
- niesprawna wentylacja,
- brak lub nieprawidłowe wykonanie izolacji termicznej ścian zewnętrznych,
- wysoki poziom wód gruntowych,
- uszkodzona instalacja wodno-kanalizacyjna.
Osuszanie metodą Knapena
Metoda Knapena polega na wykonaniu powietrznej przepony przeciwkapilarnej. W tym celu wykonuje się od zewnętrznej strony muru otwory, w których umieszcza się następnie sączki drenarskie. Dla dodatkowej ochrony sączki pokrywa się od zewnątrz siatką.
Osuszanie metodą elektroosmozy czynnej
Metoda polega na przepływie prądu stałego pomiędzy elektrodami dodatnimi (anodami) oraz elektrodami ujemnymi (katodami). Przepływający prąd między elektrodami powoduje, że wilgoć zebrana w murze przemieszcza się w dolną część muru, a następnie odprowadzana jest na zewnątrz w sposób grawitacyjny specjalnie do tego przygotowanymi kanalikami.
Metoda elektroosmozy z blokadą hydrofobową
Osuszanie w powyższej metodzie dzieli się na dwa etapy. W pierwszym etapie wykonuje się osuszanie właściwe, stosując przepływ prądu przez specjalne elektrody (dodatnie – anody) umieszczone w górnej części ściany w otworach w rozstawie co 50 cm. Instalacja połączona jest z przewodem miedzianym (bezpośrednim źródłem prądu). Elektrody ujemne (katody) montuje się w gruncie oraz łączy ze źródłem prądu. Pierwszy etap pozwala na obniżenie wilgotności do poziomu 5-8%. W drugim etapie należy wykonać otwory pod otworami wykonanymi w pierwszym etapie, zachowując rozstaw 25 cm oraz nachylenie od poziomu pod kątem 15-30°. Następnie w przygotowane otwory wprowadza się specjalny środek hydrofobizujący w sposób ciągły przez okres 24 godzin. Po upływie 6-10 tygodni od momentu zakończenia hydrofobizacji wykonane wcześniej otwory należy zamurować zaprawą cementowo-wapienną.
Metoda AQUASTOP (metoda bezinwazyjna)
W metodzie Aquastop osuszanie wykonuje się specjalnym aparatem wytwarzającym pole elektromagnetyczne. Wskutek wytwarzania pola następuje odwrócenie procesu kapilarnego podciągania wilgoci. Aparaty należy rozmieszczać w taki sposób, aby zawilgocone ściany znajdowały się w promieniu ich oddziaływania.
Metoda AQUAPOL (metoda bezinwazyjna)
Metoda Aquapol wykorzystuje pole magnetyczne i pole grawitacyjne Ziemi. Zestaw urządzeń przetwarza to pole w sposób ciągły w fale oddziałujące na jony zlokalizowane w kapilarach, w wyniku czego wilgoć znajdująca się w murze transportowana jest do gruntu. System Aquapol zapewnia osuszenie muru do naturalnego stanu zawilgocenia wraz z zapewnieniem izolacji poziomej zabezpieczającą ściany przed ponownym podciąganiem wilgoci.
Metody Iniekcyjne
Metody iniekcyjne można podzielić na ciśnieniowe bądź bezciśnieniowe. Osuszanie rozpoczyna się od przygotowania podłoża (skucie zawilgoconych tynków, usunięcie luźnych fragmentów spoin), a także od wykonania siatki otworów (otwory o średnicy 8- 14 mm w rozstawie co 10 – 15 cm, pod kątem 30° – 45° oraz głębokości wynoszącej 0,75 grubości ściany. Otwory należy wykonać w odległości 10 cm powyżej uszkodzoną izolacją poziomą), przez które wprowadza się specjalny preparat w głąb muru. Preparat pod wpływem wilgoci krystalizuje się tworząc blokadę uniemożliwiającą dalsze przenikanie wody.
