Beton kontraktorowy to specjalna mieszanka betonowa zawierająca dużą zawartość frakcji pylastych. Charakteryzuje go wodoszczelność, duża ciekłość, dobra urabialność oraz samozagęszczalność (zagęszcza się pod własnym ciężarem), w związku z czym nie trzeba go wibrować. Beton kontraktorowy znajduje zastosowanie np. przy budowie ścian szczelinowych czy pali fundamentowych (np. CFA). Może być również stosowany do wzmacniania, zagęszczania podłoża. Nazwa pochodzi od metody wbudowywania mieszanki tzn. 'contractor’. Metoda polega na układaniu mieszanki w specjalnej rurze osłonowej, w której na końcu znajduje się lej. Mieszankę betonową formuje się bezpośrednio w gruncie najczęściej pod cieczą stabilizującą, której głównym zadaniem jest ochrona betonu przed zanieczyszczeniem oraz rozsegregowaniem składników.
Beton kontraktorowy – skład
Skład betonu dobiera się w taki sposób, aby mieszanka podczas betonowania mogła się swobodnie rozpływać wokół zbrojenia. Do produkcji betonu kontraktorowego stosuje się składniki o wysokiej jakości, do których należą:
- cementy portlandzkie, hutnicze, a także portlandzkie mieszane,
- kruszywa naturalne (piaski i żwiry),
- pył granitowy,
- popiół lotny,
- domieszki chemiczne modyfikujące właściwości zarówno mieszanki betonowej, jak i stwardniałego betonu,
- woda.
Charakterystyka
- klasa wytrzymałości nie niższa niż C20/25,
- konsystencja mieszanki betonowej – klasa S4, S5,
- współczynnik w/c <0,6,
- gęstość mieszanki betonowej ok. 2300 kg/m³,
- stopień wodoszczelności co najmniej W6,
- samozagęszczalność mieszanki betonowej,
- odporność na segregację składników,
- łatwość pompowania na duże odległości,
- mała lepkość mieszanki.
