Metoda Ve-Be to jedna z metod stosowanych w celu określenia konsystencji mieszanki betonowej, czyli jej stopnia płynności (ciekłości) oraz zdolności do odkształceń w wyniku działania czynników zewnętrznych czy też pod wpływem ciężaru własnego. W celu przeprowadzenia badania należy użyć specjalnego zestawu składającego się z:
- formy w kształcie stożka,
- pojemnika cylindrycznego,
- pręta do zagęszczania mieszanki betonowej,
- krążka przezroczystego wyposażonego w miarkę umieszczanego nad formę,
- stolika wibracyjnego,
- stopera.
Metoda Ve-Be – przeprowadzenie badania
Podczas, gdy badanie konsystencji mieszanki betonowej wykonuje się metodą Ve-Be, należy odmierzyć czas, w którym mieszanka ulega rozpłynięciu się do określonego stopnia. W czasie badania stosuje się wyżej wspomniany zestaw, w którym mieszanka betonowa poddawana jest drganiom.
Badanie należy rozpocząć od umieszczenia mieszanki betonowej w specjalnym pojemniku stożkowym, a także jej zagęszczeniu poprzez 25-krotne uderzenie prętem do zagęszczania mieszanki. Później, zaraz po zagęszczeniu mieszanki, formę stożkową unosi się równomiernie do góry w czasie od 5 do 10 sekund. Następnie po zdjęciu stożka nad mieszanką betonową ustawia się i powoli opuszcza specjalny krążek (przeźroczysty wyposażony w miarkę) mierząc wartość opadu mieszanki betonowej. W kolejnym kroku uruchamia się stół wibracyjny, a także rozpoczyna się pomiar czasu do chwili aż krążek w pełni zetknie się z mieszanką betonową. W rezultacie wynikiem badania jest czas, w którym krążek pod wpływem wibracji styka się w pełni z mieszanką betonową. Na podstawie wykonanych pomiarów czasu można sklasyfikować konsystencję mieszanki betonowej. W poniższej tabeli zestawiono klasy konsystencji mieszanki betonowej według metody Ve-Be:
| Klasa | Czas Ve-Be [s] |
| V0 | > 31 |
| V1 | 30 – 21 |
| V2 | 20 – 11 |
| V3 | 10 – 6 |
| V4 | 5 – 3 |
Zobacz też:
Klasy wytrzymałości betonu wg Eurokodu 2 PN-EN 1992
