Badania ultradźwiękowe UT (metoda badań nieniszczących) – badanie pozwala na określenie lokalizacji, wielkości, jak i ilości niezgodności występujących w badanym materiale. Badania można wykonać: ręcznie, z użyciem aparatury półautomatycznej bądź zautomatyzowanej. Ponadto można stosować technikę przeszukiwania kontaktowego, bezkontaktowego, a także zanurzeniowego. Podczas wykonywania badań ultradźwiękowych należy stosować środki sprzęgające głowicę z powierzchnią badanego elementu. Jako środki sprzęgające można stosować:
- Olej,
- Pastę celulozową z wodą,
- Pastę kontaktową,
- Smar,
- Wodę z domieszką środka zwilżającego.
Kto może wykonać badania ultradźwiękowe?
Badania ultradźwiękowe złączy spawanych może wykonać wyłącznie personel posiadający odpowiednie kwalifikacje zgodnie z PN-EN ISO 9712 „Badania nieniszczące – Kwalifikacja i certyfikacja personelu badań nieniszczących”.
Jakie niezgodności można wykryć badaniami ultradźwiękowymi?
- Pęknięcia,
- Wszelkiego rodzaju pęcherze oraz wtrącenia, takie jak żużle.
- Rozwarstwienia,
- Przyklejenia, brak przetopu, itp.
Co powinien zawierać protokół z badań ultradźwiękowych?
- Nazwę firmy wytwarzanego elementu,
- Nazwę jednostki wykonującej badanie wizualne (w przypadku, gdy jest to osoba nienależąca do firmy wykonującej element),
- Informacje o materiałach (np. klasa stali, materiały użyte do spawania, grubość materiałów),
- Rodzaj spoiny,
- Metodę spawania,
- Stan powierzchni badanego elementu,
- Temperaturę badanego obiektu, w przypadku, gdy jest inna niż temperatura otoczenia,
- Przyrządy zastosowane do wykonania badań m.in. rodzaj aparatu UT użytego do badania, typ, rodzaj oraz serię urządzenia, a także rodzaj głowic oraz wzorców,
- Kryteria odbioru (np. poziom badania, zakres badania i obserwacji) wraz z przedstawieniem zakresu badań,
- Niezgodności spawalnicze wraz ze wskazaniem ich lokalizacji,
- Wynik badań na podstawie kryteriów odbiorowych,
- Datę przeprowadzenia badania,
- Imię i nazwisko osoby przeprowadzającej badanie wizualne.
