Badania magnetyczne proszkowe MT (metoda badań nieniszczących) – są badaniami stosowanymi w celu wykrycia nieciągłości materiałowych, a także niezgodności spawalniczych.
Kto może wykonać badania magnetyczne proszkowe?
Badania magnetyczno-proszkowe złączy spawanych może wykonać wyłącznie personel posiadający odpowiednie kwalifikacje zgodnie z PN-EN ISO 9934-1,2,3 „Badania nieniszczące – Badania magnetyczne proszkowe”.
W jaki sposób wykonać badanie?
Badanie magnetyczno-proszkowe wykonuje się poprzez magnesowanie badanych obiektów polem magnetycznym (stałym, przemiennym bądź impulsowym/ zalecane stosowanie natężenia magnetycznego pola stycznego w przedziale od 2kA/m do 6kA/m), a także wykrywaniu nieciągłości materiałowych, które pojawiają się w miejscu użytych proszków magnetycznych.
Co powinien zawierać protokół z badań magnetyczno-proszkowych?
- Nazwę firmy wytwarzanego elementu,
- Nazwę jednostki wykonującej badanie magnetyczno-proszkowe (w przypadku, gdy jest to osoba nienależąca do firmy wykonującej element),
- Dane badanego elementu, takie jak nazwa elementu, wymiary, grubość materiału, rodzaj materiałów, stan powierzchni, itp.,
- Informacje o obróbce cieplnej po spawaniu,
- Rodzaj spawanego złącza oraz metodę spawania,
- Temperaturę badanego przedmiotu, w przypadku, gdy jest inna od temperatury otoczenia,
- Metodę oraz parametry z przeprowadzonych badań uwzględniając następujące parametry:
- Sposób magnesowania,
- Rodzaj prądu,
- Środek wykrywający,
- Wynik przeprowadzonych badań,
- Miejsce przeprowadzenia badań,
- Poziom akceptacji,
- Uwagi z zalecenia,
- Datę przeprowadzenia badania,
- Imię i nazwisko osoby przeprowadzającej badanie.