Zgodnie z normą Eurokod PN-EN 1992-1-1, w przypadku płyt żelbetowych wymaga się zastosowania dodatkowego zbrojenia zarówno w kierunku poprzecznym, jak i podłużnym wzdłuż swobodnych, niepodpartych krawędzi. Zbrojenie to powinno być rozmieszczone zgodnie z przedstawionym poniżej schematem:
W przypadku gdy brzeg płyty zakończony jest wieńcem, to w wyniku zmiany sztywności elementu następuje niewielkie skręcenie. Długość, na której wystąpi skręcenie płyty można wyznaczyć z następującego wzoru:
0,2 \cdot l_d
\]
W takiej sytuacji do żebra należy doprowadzić co najmniej 50% zbrojenia przęsłowego dolnego i górnego, które należy zakotwić zgodnie z poniższym rysunkiem:
Uwaga: w przypadku płyt swobodnie podpartych minimum 50% zbrojenia w przęśle należy doprowadzić do podpór i tam je zakotwić.
Literatura:
[1] PN-EN 1992-1-1:2008 Eurokod 2 – Projektowanie konstrukcji z betonu – Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków,
[2] PN-B-03264:2002 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone – Obliczenia statyczne i projektowanie.[3] Starosolski, W. (2013). Konstrukcje żelbetowe według Eurokodu 2 i norm związanych, Tom 2 (Vol. 2). Wydawnictwo Naukowe PWN
