W układach energoelektronicznych bardzo ważną funkcję w ochronie przeciwporażeniowej pełnią połączenia ochronne i wyrównawcze. Ich głównym zadaniem jest wyrównanie potencjałów pomiędzy poszczególnymi częściami systemu w przypadku zwarcia doziemnego.
Połączenia ochronne i wyrównawcze – wymagania
Aby połączenia wyrównawcze działało jako niezależny środek ochrony, należy wziąć pod uwagę następujące czynniki:
- Połączenie musi zapewnić wyrównanie potencjałów pomiędzy dostępnymi przewodzącymi częściami urządzenia stanowiącymi bezpośrednie źródło zagrożenia (przemiennika lub silnika) wraz z innymi dostępnymi przewodzącymi elementami zewnętrznymi. Warunek ten należy spełnić dla prądów ziemnozwarciowych, które powodują wyłączenie zasilania w wymaganym czasie przez zabezpieczenie nadprądowe znajdujące się najbliżej źródła zasilania. Pomiędzy częściami przewodzącymi objętymi połączeniami wyrównawczymi a jednocześnie dostępnymi częściami przewodzącymi lub płaszczyznami uziemienia nie objętymi nimi nie mogą występować napięcia dotykowe wyższe niż długotrwale dopuszczalne napięcie dotykowe,
- Przekrój wybranych przewodów do wykonania połączeń powinien być możliwie jak największy spełniając wymagania zawarte w normie PN-HD 60364-5-54 -„Instalacje elektryczne niskiego napięcia — Część 5-54: Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego — Układy uziemiające i przewody ochronne”,
- Przekrój przewodów ochronnych należy dobierać pod kątem ochrony urządzeń i instalacji przed porażeniem elektrycznym bądź pożarem, natomiast trasa prowadzenia przewodów powinna eliminować zakłócenia elektromagnetyczne, czyli zapewniać kompatybilność elektromagnetyczną.
Podczas instalowania układów energoelektronicznych należy zadbać o niezawodność połączeń ochronnych i wyrównawczych. Zaleca się wykonanie ich połączenia za pomocą dwóch śrub zapewniających dobry i pewny kontakt. Nie należy podłączać kilku przewodów wyrównawczych lub przewodów ochronnych do jednego zacisku ochronnego, ponieważ nie gwarantuje to dobrego i niezawodnego połączenia stykowego.
